Kun je erectieproblemen krijgen van wielrennen?

‘Kun je erectieproblemen krijgen van wielrennen?’ vroeg dagblad Het Parool aan onze uroloog dr. Herman Leliefeld.

Dat wielrenners last kunnen krijgen van hun rug, knieën en schouders beaamt iedereen, maar dat het ook kan leiden tot erectieproblemen wordt in de scene zelf soms betwist. Urologen leggen uit hoe het zit.

Voor uroloog Herman Leliefeld van Andros Clinics staat het buiten kijf: bij mensen die vaak wielrennen kunnen erectieproblemen ontstaan. De klachten zijn meestal tijdelijk en ze komen lang niet bij iedereen voor, maar hij ziet het levende bewijs in de spreekkamer.

Wetenschappelijk onderzoek

Bovendien vindt hij ook voldoende bewijs in wetenschappelijk onderzoek – al zijn de uitkomsten heel divers. “In de onderzoeken lopen de percentages van renners die er last van hebben uiteen van 13, 27 tot zelfs 72 procent.”

Leliefeld vermoedt dat bij deze grote verschillen vooral meespeelt welke leeftijdscategorie mannen er zijn onderzocht. Buiten het wielrennen geldt namelijk: hoe ouder, hoe vaker erectieproblemen. Dat loopt van gemiddeld vijf procent onder jonge mannen tot vijftig à zestig procent bij de mannen van zeventig plus.

Wat gaat er mis tijdens wielrennen?

Wat gaat er dan precies mis tijdens dat wielrennen? Als iemand recht op een zadel zit, is er niks aan de hand, zegt Leliefeld. “Maar als iemand voorover buigt, wat wielrenners doen, dan komt het benige gedeelte van het bekken in zo’n positie op het zadel dat het de zenuwen en bloedvaten naar de penis afknelt.” Hoe krommer de renner, hoe meer afknelling.

De duur is ook een factor. “Ik ken geen sport waarbij je zo lang in dezelfde positie zit.” Verder speelt mee hoe hard de wielrenner zijn trappen aanzet. “Want dan trek je nog eens hard aan die zenuw en het bloedvat, wat tot schade leidt.”

Veel wielrenners herkennen het dove gevoel van de penis en het scrotum als ze na een lange rit van de fiets stappen. “Vergelijk het maar met het dove gevoel in een arm, als er lang het hoofd van je geliefde op heeft gerust.”

Wielrenners die echt veel meters maken

Toch bestaat er in de wielrenscene twijfel of deze sport tot erectieproblemen leidt. Misschien speelt daarbij mee dat de zenuwen die het bij erectieproblemen laten afweten heel diep liggen, dus ver van die bloedvaten.

Anatomisch gezien is het daardoor misschien niet een-op-een te verklaren, maar ook voor uroloog Marina Hovius uit het OLVG is het duidelijk dat wielrenners die echt veel meters maken, een hoger risico hebben op én een doof gevoel én tijdelijke erectieproblemen. “De onderzoeken laten dat verschil ook echt zien.”

Wat is er preventief te doen?

Het goede nieuws is dat er preventief veel te doen is. Zo helpt een wielrenbroek met zeem en er zijn speciale zadels ontwikkeld die de klachten moeten tegengaan. “Maar hoogte én de stand van het zadel zijn ook belangrijk.

Een wielrenzadel mag niet omhoog wijzen, want dan drukt hij het meest in het perineum – het stukje tussen anus en balzak. Liefst wijst het zadel een beetje naar beneden, maar dat vinden wielrenners niet fijn, want dan glijden ze van het zadel af. Zet hem dan op zijn minst recht.”

Een wat breder zadel zorgt voor een goede verdeling van het lichaamsgewicht over de twee zitknobbels, waardoor het perineum, het stuk tussen de ballen en anus, wordt ontlast.

Nog een tip: Blijf niet te lang in één positie zitten, maar fiets een stukje staand, zodat het bloed weer naar de penis kan stromen.

Wielrennen an sich is gezond

Een ding wil Leliefeld wel graag benadrukt zien: wielrennen an sich is gezond, dus laat je door dit stukje niet ontmoedigen. “Het is goed voor je conditie, het is goed voor de bloedvaten en het is preventief tegen overgewicht en diabetes.

Voor veel mannen is het ook een sociaal uitje, omdat ze met vrienden wielrennen. Ik ben eigenlijk nog niemand tegengekomen die er vanwege de erectieproblemen mee is gestopt. Er zijn mannen die zeggen: ‘Nou, het spijt me voor mijn vrouw, maar dan kies ik toch voor de fiets.’”

Meer over fietsen

Bron: Het Parool